Узбек латифалари

[Toxy 1 234]

Буни топиш осон. Тохуникини топиш керак.

Харакатда баракат-- топинг, изланг....!!!Излаган топар дейишадию!!!

[Lamer 6 809]

Қизда йигит бор, аёлда эр. Ёки бошқачами?

[Toxy 1 234]

Қизда йигит бор, аёлда эр. Ёки бошқачами?

Бошкача, дальше уйлангла!!!

[Samigo 8 035]

Кизда бор аелда йук, аёлда бор кизда йук нима???

"қизда бор аёлда йўк, аёлда бор қизда йўк" - деб ёзсак хам жавоб ўзгармайдими?

[Samigo 8 035]

Эр хотинига:

- Мен сенга роса бақирсам хам, жахлинг чиқмайди, эътибор хам бермайсан, хафаям бўмийсан. Асабинг шунчалик мустахкамми?

- Сиз сўқсангиз, мен бориб унитаз тозалайман.

- Нима у асабни тинчлантиридими?

- Сизни тиш шеткангизда тозалайман.

[Samigo 8 035]

"Кўп ичиш керак" деб ўйладиган одамлар билан "Камроқ ичиш керак" деб ўйладиган одамлар, "ичиш керак" деган фикрлари билан хамфикрдирлар.

[Samigo 8 035]

Иккита оғайни обед қилгани кўпгина, катта лаганда чучвара олишибди. Бошида зўракан, ширинакан, қилиб роса тўйгунча ейишибди. Охирида:

- Сен ол!

- Ўзинг ол.

- мен роса тўйиб кетдим, увол бўмасин, опкириб қўй!

- мана мен биттасини олдим, ол қолганини !

- Мен бошқа ейолмийман. Охиргиси томоғимда турибди. Ўтмаяпти.

- Охиргисини қайдалигини билмийман-у, лекин мен биринчисини устида ўтирибман...

[Samigo 8 035]

Ярим кечада телефон жиринглаяпти. Уй эгаси уйқисираб келиб телефонга:

- Аъло?

- Бу 234-56-78?

- Йўқ.

- Бўмаса нега телефонни кўтарасан, галварс!

 

п.с.: Охирги қаторига сифатли қоғозлардан ишлатилди...

[Samigo 8 035]

Янги келинчак куёвтўрага:

- Мен хозрча фақат балиқ билан тортни яхши пишира оламан.

- Хечқиси йўқ, жоним, секин - секин ўрганиб оласиз. Фақат бир нарсани билмоқчийдим, мана бу тарелкадаги, тортми ёки балиқми?

[Samigo 8 035]

"01" га қўнғироқ. Навбатчи:

- Эшитаман.

- Оғайни, ўтган йили ховлимга эккан нашам вапше туфта эди. Биттаям кайп бермас эди...

- Хей, тентакмисан? Сен яхшиси наркологияга қўнғироқ қил!

Яна 15-20 минутларан кейин яна ўша:

- Ошна, биласанми, бу йилгиси зўр чиқди! Озгинасигаям томинг кетиб қолади...

- Хей, накош! Сенга айтилди-ку, бу ерга телефон қима!

Яна 15-20 минутларан кейин яна ўша:

- Братиш. Телефонни қўймай тур, мен гапирволай. Крачи, мени қўшнимни уйи ёняпти. Агар келсаларинг, мени ховлимда эхтиёт бўлиб, нашаларимни эзвормай юрларинг. Тушундингми, қара лекин...

[Samigo 8 035]

Иккита оғайни роса олишиб, жуда кўп ўтиришиб қолишибди.

- Жуда кеч қолиб кетдикми? Уйга бориб, хотининнга нима дейсан?

- Мен бориб, "мен келдим" десам бўлди, қолган гапни хотинимни ўзи айтади...

[Samigo 8 035]

Битта културний эр хар доим командировкадан қайтётиб хотинига телефон қилиб огохлатирар экан.

Бир сафар, пулим кетмасин деб, индамай кириб борса, хотини шухлик қилиб бегона эркакни мехмон қилаётган экан.

Эр, ёмон хаёлга бормай, ташқарига чиқибди-да, хотинига телефон қилиб, 2 соатда уйда бўлишини айтибди.

2 соатдан кейин уйга келса, хамма ер топ-тоза, стол усти безатилган, хотини очиқ чехра билан кутиб олибди.

Эр хаёлидан ўтказган фикрни қаранг: - мен ахмоқ, сал бўлмаса 2 цент эконом қиламан деб, шундай бахтли оиламни бузиб юборишимга сал қолибди-я...

[Samigo 8 035]

Ўғлим имтихонни топширдингми?

- Топширдим дада. Пропессирлар хам қойил қолганидан шуни яна куздаям қайтаришимни сўрашди...

[Baxtiyora 128]

Йигит қиздан сўради:

— Яхши қиз, бир кўришда муҳаббатга ишонасизми?

— Албатта, менда бунақанги вазият жуда кўп бўлиб туради.

[Baxtiyora 128]

Jonon

 

Afandini aldab cho'tir, puchuq, qari bir qizni olib berishdi. Yuz ko'rishar kuni xotin Afandidan so'radi:

— Qarindoshlaringiz ko'p ekan, qaysi biriga ko'rinay, qaysi biridan qochay?

— Hammasiga ko'rina bering, jonon,— dedi Afandi. — Faqat mendan qochsangiz bas!

 

Osh yeganlar kirsin

 

Afandi uylandi. Nikoh kechasi it egasiga boqmay, Afandi bir chekkada qolib ketdi. Unga osh ham tegmadi. Bir vaqt kelinni chimildiqqa olib kirib qarashsa, kuyov yo'q, arazlab ko'chada yuribdi.

— Afandi, bu yerda nima qilib yuribsiz, chimildiqqa kirmaysizmi?— deyishdi.

Afandi zarda qilib:

— Chimildiqqa osh yeganlar kirsin!— dedi.

 

So'ri torlik qildi

 

Afandi birinchi xotini o'lgandan keyin, bir tul xotinga uylandi. Er-xotin oqshom so'rida o'tirishar edi. Xotin Afandiga marhum erini maqtadi. Afandi ham bunga javoban o'zining marhuma xotinini maqtadi-da, xotinini so'ridan itarib yubordi.

 

Ertasiga xotini otasiga voqeani aytib, Afandidan shikoyat qildi.

 

Qaynatasi kelib Afandidan so'radi:

 

— Nega qizimni so'ridan itarib yubordingiz?

 

— So'rida er-xotin ikkalamiz o'tirgan edik, — dedi Afandi, — mening marhuma xotinim, qizingizning marhum erlari qo'shilib, to'rt kishi bo'ldik. So'ri torlik qilib, qizingiz yiqilib tushdi

 

Ehtiyot shart

 

Afandi ko'za ko'tarib suvga ketayotgan o'g'lining yuziga bir tarsaki urib, ko'zani sindirma, dedi.

— Bu nimasi,— dedi xotini, — ko'zani sindirmasdan turib nega urasiz bolani?

Afandi javob berdi:

— Sindirgandan keyin urishning nima foydasi bor, hozir ehtiyot shartda.

[Baxtiyora 128]

Ikki tanish suhbatidan:

— Xotiningga uy ishlarida yordam berasanmi?

— Bu nima deganing? Uy ishlarining hammasini o‘zim bajaraman.

[Baxtiyora 128]

Қувончдан ўлган одам

Икки марҳум бир кунда ёнма-ён қабрга қўйилибди. Бири зерикиб, иккинчисиникига мўралаб, танишибди. Дилкаш суҳбат қурибдилар.

-Сен нега ўлдинг, дўстим?-деб сўрабди бири иккинчисидан.

-Хурсанд бўлиб кетганимдан юрагим ёрилиб ўлдим,-дебди иккинчиси.

-Ие, одам қайғудан ўларди, сеники қизиқ-ку, қани, очиқроқ айт-чи?-дебди биринчиси.

-Ўртоқларим нуқул хотинимни ёмонлашарди. Бир куни “хотининг ўз уйингда ўйнаши билан бирга”, деб хабар беришди. Ғазабланиб келдим. Хотиним ростанам уйда эди. Ҳаммаёқни қидириб чиқдим: жавон ҳам қолмади, каравотнинг таги ҳам қолмади. Ҳатто қозоннинг ичини ҳам қарадим. Ўйнашни тополмай қувонганимдан ўлиб қолдим,-дебди иккинчиси.

-Эй аҳмоқ,-дебди биринчиси афсус билан,- музлатгичнинг ичини ҳам қараганингда, иккаламиз тирик қолган бўлардик...

 

Навбати билан

Чол билан кампир серуйқу ва ғоят ялқов келинларини тарбия қилмоқнинг янги усулини ўйлаб топдилар. Эрталаб турдилар-да икковлари супурги талаша бошладилар:

-Бугун ҳовлини мен супураман!-деди чол зарда билан.

-Нега сиз супурар экансиз, мен супураман,-деб зорланди кампир.

Шу тарзда ярим соатча ғалва қилишгач, дераза қия очилиб, келин кўринди. Уйқусираган кўзларини аранг очиб, уларга норози қиёфада қаради-да, бир эснаб олиб, муросага келтирди:

-Воей, ёш болага ўхшайсизлар-а, ойижон, нимага талашасиз? Бугун адажон супурсинлар, эртага сиз супурасиз. Навбатма навбат супуришга ҳам ақлларингиз етмайдими?...

[Baxtiyora 128]

Шаҳид

Бир киши хотинини синамоқ мақсадида уйига йиғлаб кириб келди.

-Дадаси, нима бўлди?-деб чўчиб тушди хотин.

-Подшо фармон чиқарибди. Иккита хотини борлар уйида ўтирар экан, битта хотини борлар урушга кетар экан,-деди эр.

Бу хабарни эшитиб, хотин ҳам йиғлай бошлади.

-Сен нега йиғлаяпсан?-деб ажабланди эр.

-Дадаси майли, урушга бораверинг, ўлсангиз, шаҳид кетарсиз,-деди хотин.

 

 

Суюкли хотин

Русларнинг “Генерал бўлишни орзу қилмаган аскар аскар эмас”, деган иборасини “Икки хотин олишни орзу қилмаган эр-эр эмас”, деб ўзгартирсак бўлар. Икки хотиннинг борлиги яхши-ю, аммо икки хархашаси мавжудлиги ёмон. Чидаганга чиқарган-да! Бир киши икки хотин хархашасига чидаб яшарди. Икковига ҳам адолат қиларди. Бирига зирак олса, иккинчисига ҳам айни шундай совға оларди. Ҳатто тунни ҳам тенг иккига бўларди. Иттифоқо, иккала хотини ҳам бир соатда жон берди. Одатга кўра, майит деразадан олиб чиқилиши керак. Уйнинг биттагина деразаси бор эди. Деразадан аввал қайси хотинни олиб чиқсам экан, деб кўп ўйланди. Охири адолат қилиш мақсадида яна битта дераза очдириб, иккала ўликни бир вақтда икки деразадан олиб чиқартирди. Ўзининг адолатидан кўнгли равшанлашди. Бироқ, орадан етти кун ўтгач, катта хотини тушига кирди. Қараса, хотин хафа эмиш. Нуқул “Сиз барибир кичик хотинингизни яхшироқ кўрардингиз”, дермиш.

-Икковингни бир ҳилда яхши кўрардим,-дебди эр.

-Йўқ, кичик хотинингизни яхшироқ кўрардингиз, шунинг учун ҳам унинг ўлигини янги деразадан олиб чиқартирдингиз...

 

 

Осмондаги можаро

Туркларнинг одати бўйича, майитни ювиш, кафанлаш учун ғассолнинг уйига олиб борилади. Тоғ этагидаги сой бўйида яшовчи ғассол ялқовроқ эди. Пастдан сув ташиб чиқишга эриниб, майитни кўтариб, сойга олиб тушди. Иттифоқо майит қўлидан чиқиб, сойнинг тезоқар суви оқизиб кетди. Ғассол ҳеч нима бўлмагандай кулбасига чиқиб ўтираверди. Майитнинг эгалари келганда “Ўликларинг ҳажга кетди”, деди. Улар ҳайрон бўлишган эди, тушунтирди:

-Ўликни ювиб, кафанлашни бошлаганимда осмондан фаришталар тушишди-ю “бу бандани Аллоҳ севарди, унинг жойи ҳажда”, деб олиб чиқиб кетишди.

Майитнинг эгалари бу хушхабардан қувониб, изларига қайтишди. Эртасига майит сойнинг саёзроқ жойида кўриниб қолди. Майит эгалари ғассолга таҳдид қила бошладилар. Шунда у дедики:

-Мен кафанлаётганимда фаришталар уни осмонга олиб чиқиб кетишган эди. Осмонда нима гап бўлганини мен қаёқдан билай?

 

 

 

Яна олинг

Мезбон меҳмонга илтифот қилди:

-Сомса совумасин, олсинлар, тақсир.

-Хўп ажойиб сомса бўлибди. Тўрттасини Простите, никогда больше материться не буду!, тўйиб қолдим.

-Тақсир, бешта едингиз, яна битта олинг, жуфт бўла қолсин.

 

 

Сиғмаяпти...

Меҳмондорчиликда ўтирган ота ўғилнинг ош ошалашидан ҳижолат бўлиб, уни тартибга чақирмоқчи бўлди:

-Ўғлим, учтадан гўшт қўшиб ошалаяпсизми?

-Ҳа, дада, тўрттадан олай десам, кафтимга сиғмаяпти.

 

 

Телеграмма

Хасисликда тенги йўқ бир одам Москва саёҳатига отланди. Самолёт қўниши билан хотинининг илтимоси эсига тушиб, телеграмма жўнатиш учун почтага кирди. Хотинига бўлган меҳр-муҳаббатини аён қилиб қўйиш учун чиройли қилиб ёзди:

“Жонгинам, Москвага эсон-омон, бефалокат учиб келдим. Соғ-саломатман. Сени ўпаман”.

Почтачи сўзларни санаб, ҳисоб-китоб қилиб берган эди, тўлайдиган пулни кўриб, капалаги учиб кетди. Телеграммадан воз кечай деса, хотинига ваъда берган. Ўйлай-ўйлай сўзларни қисқартира бошлади.

“Жонгинам”, дейишим шартмас. Кечалари минг марталаб айтганман”, деб биринчи сўзни ўчирди. “Эсон-омон, бефалокат учиб келганимни айтишим шартмас. Фалокат бўлганида учиб келиб, телеграмма бермас эдим-ку? Хотиним ақлли, бу ёғини ўзи билиб олади”, деб бу сўзларни ҳам ўчирди. “Учиб келдим”, дейишим шартми? Самолётда учмай эшак аравада келибманми бу ерга?”, деб бу сўзни ҳам ўчирди. “Соғ-саломатлигим аниқ-ку? Уйдалигимда соппа-соғ эдим, нима, тўрт соатда айнийманми?” деб яна ўчирди. “Қайси калла билан “сени ўпаман” деб ёздим? Телеграммада ҳам ўпиш мумкин эканми?” деди-ю буни ҳам ўчирди. Қараса, телеграммада “Москва” деган сўз билан ўзининг исми қолибди. “Москвага учмай Берлинга учибманми, хотиним билади-ку”, деб буни ҳам ўчирди. Кейин “хотиним исмимни билади”, деб охирги сўзни ҳам ўчиргач, ўйланди: “Телеграмма юбориш шартми? Агар фалокат бўлиб, самолёт портласа, радиодами ё телевизордами эълон қилишарди, хотиним шундан биларди. Фалокат ҳақида хабар йўқми, демак, етиб келганим аниқ. Бир ҳафтадан кейин қайтиб бораман. Эсон-омон учганимни ўшанда айтаман. Айтаман-у росманасига ўпиб қўяман”.

 

Жамоа жам

Сайёҳларнинг кемаси денгиз ўртасида ҳалокатга учраб чўка бошлади. Бир киши йиғлаб, Аллоҳга муножотни бошлади:

-Эй Худо, биламан, гуноҳларим кўп. Бузуқлик ҳам қилдим, пора ҳам олдим, ғийбатдан, фитнадан тийилмадим. Энди битта мени деб шунча одамни чўктирасанми?

Шу онда унга бир овоз келди-ки:

-Эй банда, сен куйинма, кема фақат сенинг гуноҳинг учун чўкаётгани йўқ. Худо бу кемага ўзингга ўхшаганларни тўплаган...

 

Тайёрмисан?

Табиати бузуқ одам гуноҳларининг жазосидан қўрққан маҳалда ўзича чалама-чатти равишда, бетаҳорат бўлса-да, намоз ўқиб қўярди. Навбатдаги қўрқув юрагига оралаганда ният қилиб, қулоқ қоқди-да, рукуга борди. Шунда кўз олдида бир соҳибжамол пайдо бўлди:

-Сен кимсан?- деб сўради.

-Мен шайтонман, сени йўлдан ургани келдим,-деди соҳибжамол тасвири.

-Мени йўлдан уришнинг сираям ҳожати йўқ, ўзинг тайёрмисан?

 

 

Йигирмата қўй

Бир масжид қоровули имом-хатибнинг янги салласига ҳуши кетиб, бир кийиб кўрмоқчи бўлди. Саллани бошга қўндирган маҳалда бир одам масжидга кириб келиб, уни имом деб ўйлади-ю, қайғусини билдирди. У киши саллали одам улуғ бўлади, деган ўйда, дардини очиқ айтди:

-Менинг фарзандим йўқ. Лекин бир итим бор эди. Йигирма йил боқдим, ўз фарзандимдай бўлиб қолган эди. Бугун ўлиб қолди. Шуни одамга ўхшатиб кўммоқчиман. Уйимга бориб, итимга жаноза ўқиб қўйсангиз.

Қоровул итга жаноза ўқилганини эшитмаган эди. Шу боис “Қандай бўларкин?” деб мужмал жавоб берди.

-Фақат мумкинмас, деманг, мен сизга йигирмата қўй атаб қўйганман,-деди у киши ялиниб.

Йигирмата қўйнинг дарагини эшитган қоровулнинг эси оғиб қолди. Жаноза ўқишни мутлақо билмаслигини ҳам унутиб, у кишига эргашди. Итнинг жасади оқ чойшабга ўралиб, ҳовлида гўр ҳам қазиб қўйилган эди. Саллали қоровул жасад ёнидан жой олиб, қулоқ қоқиб, қўл боғлади. Ўқиладиган дуоларни билмагани учун ўзининг касбини қила қолди. У ўттиз йил бадалида колхозда ҳисобчи бўлиб ишлаган эди. Уч-тўрт нафаснинг ичида йигирмата қўйнинг бозор нархида неча пул бўлишини ҳисоблаб чиқди. Мутавалли сезиб қолгудай бўлса, унга қанчасини беришни чамалагач, дуога қўл очди.

Эртасига унинг бу қилмиши мутаваллига етди. “Алиф”ни калтак дейдиган, иккита кичик сурани йигирма йилда аранг ўрганиб олган мутавалли итга жаноза ўқиш мумкин ё мумкинмаслигини аниқ билмаса-да, таваккалига ўдағайлашни бошлади, эшакка тескари миндириб, сазойи қилдираман, деб пўписа ҳам қилди. Қоровул ҳисобчи бўлиб ишлаб юрган пайтларида текширувчилар келиб “қаматаман”, деганда ҳам у чорасини топарди. Бу сафар ҳам муте ҳолда қўл қовуштирганича деди:

-Тақсирим, итга жаноза ўқиш мумкинмаслигини биламан. Гуноҳи менга. Лекин итнинг эгаси йигирмата қўй бермоқчи эди. Йўқ, дея олмадим. Қўйларнинг ўн бештасини сизга ажратиб қўйдим.

-Ростданам йигирмата қўй бердими?-деди чала мутавалли шаштидан тушиб.

-Ҳа, атаб қўйган экан,-деди қоровул.

-Унда дарров тур, -деди мутавалли шошилиб,-фотиҳага бориб келайлик.

Бордилар. Фотиҳа ўқиб, ит эгасининг кўнглини чоғ қилдилар. Қайтаётганларида мутавалли тўхтаб, пешонасига бир шапати урди:

-Оббо, эсдан чиқибди-ку?-деди.

-Нима?-деб қизиқди қоровул.

-Йигирма оши қачон бўлишини сўрамабмиз-ку, бор, билиб кел.

[dunkan 191]

samalyotda 2 kishi ketayotgan ekan . Bittasi aytibdi sen samalyotdan nima tashlay olasan debdi ,u bomba tashlay olaman deb bomba toshlabdi keyin uyiga kelsa uyi portlab ketgan emish .Xotinidan nima bo'ldi deb so'rasa xojatxonada otirib bir o'siruvdim uy portlab keti debdi

[Lamer 6 809]

Судда зўрлаш ҳақидаги иш кетяпти. Гувоҳ 70 ёшли отахон.

-Гувоҳ, айтингчи, нимани кўрдингиз, нима бўлди?

-Шом пайти мол-ҳолдан хабар олай деб томорқани бошига борсам, кимдир "вой-вой" деяпти. Қарасам мана бу икаласи қўшнимни келинини дарахтни тагига ётқизиб шақиллатиб "белини силаяпти"

-Ҳой, отахон, бу ер суд, бунақа гапларни гапирманг, қоғозга ўраб гапиринг.

-Шунақами? Яхши. Хуллас, шом пайти мол-ҳолдан хабар олай деб томорқани бошига борсам, кимдир "вой-вой" деяпти. Қарасам мана бу икаласи қўшнимни келинини дарахтни тагига ётқизиб қоғозга ўраб шақиллатиб "белини силаяпти"

[XIMIK 4 171]

Судда зўрлаш ҳақидаги иш кетяпти.

Узингиз хам когозга ураб Скрытый текст ёзинг

[Lamer 6 809]

Узингиз хам когозга ураб Скрытый текст ёзинг

Зўрлаш сўзи сўкинишмас, бу адабий тилдаги гап :p

[XIMIK 4 171]

Зўрлаш сўзи сўкинишмас, бу адабий тилдаги гап

Ман сузни ёки гапни назарда тутмадим. Балким бутун бошли латифани

[Samigo 8 035]

Икки жа унчалигам ёш бўлмаганлар турмуш қуришибди. Хар бирини биттадан боласи бор экан.

Вақт ўтиб, яна фарзандли бўлишибди.

Кунлардан бир кун эр:

- Хотин. Қара! Сеники билан меники, бизикини уряпти! - дермиш.

[Lamer 6 809]

Иримчиларга бағишланган латифа.

Бир акамиз тўсатдан бойиб, фирмалар очиб, пулдор бўлиб кетибди.
Бундан ҳайрон бўлган хотини сирни билмоқчи бўлибди:
- Дадаси, қаердан бунча бойиб кетдингиз, менгаям айтинг?
- Эй онаси, мен битта тумор сотиб олдим, урғочи бўрини ҳалигиси экан, шу ёрдам бериб бойиб кетдим.
- Дадаси, менгаям бўрини ҳалигисидан олиб беринг.
- Сенга нимага керак?
- Менам пайнет очаман, ксерокопия очаман.
- Унақа майда чуйдаларга ўзингни ҳалигинг ҳам бўлаверади.